زلزله، سیل و تمامی آزمون های زندگی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی بوضوح نشان دادند که موضوعیت حکومت اسلامی با ایران و ایرانیان، تنها جنبه استفاده ابزاری و غارت و چپاولگری دارد. این نظام نشان داد که نتنها نمی تواند نقش سازنده ای در ایران داشته باشد، بلکه روزبروز سیاست های ویرانگرانه آن، کشور و جامعه ما را بیشتر بدرون گرداب تباهی می فرستد.
برای ملت ایران راهی جز 1) جدا کردن صف خود از نظام و 2) سازماندهی مستقل خود از حکومت در کف خیابان، محلات، ادارات، کارخانه ها، شهرها و روستاها وجود ندارد.
در شرایطی که ویرانگری های حکومت در محیط زیست از طریق سد سازی های غیر کارشناسانه، بی مسئولیتی نسبت به نیازهای ایجاد سیستم کانال کشی، ایجاد مسکن مطابق با استانداردهای کشور زلزله و سیل خیز، جنگل خواری و .. به فاجعه پیشاروی مان انجامیده است، نباید بیش این حکومت اسلامی را تحمل کرد.
هر روز طولانی تر شدن عمر این نظام، بمعنای ویرانی بیشتر، غارت بیشتر، تلفات بیشتر از مردم و عفونی تر شدن زخم هایی می باشد که در همه عرصه ها بر پیکر ایران و ایرانیان وارد کرده است.
بیائید راهمان را از طریق ایجاد نهادهای مردمی خودمدیریت و لائیک دمکراتیک پایدار برای کمک رسانی به مناطق سیل زده در سراسر ایران ایجادکنیم و در سایه همبستگی ملی – مبارزاتی و تاکید بر ارزش های لائیک، دمکراتیک و سوسیال نتنها به کمک هموطنان بشتابیم، بلکه امر خلع قدرت از حکومت را از محلات، مناطق و شهرها تدارک ببینیم.
جامعه آسیب دیده ایران با فعال کردن نقشه مند همه توان ملی خود، طبق برنامه سیاسی شفاف، دمکراتیک، لائیک و جامعه محور می تواند خود را از مصیبت حکومت اسلامی و پیامدهای آن، رها سازد.
اقدام برای ایجاد نهادهای خودمدیریت لائیک دمکراتیک و سوسیال در جامعه، نخستین گام سمت گیری سازماندهی قدرت مردم بنیاد فردای سرنگونی حکومت اسلامی است.
ستادهای مردم نهاد خودمدیریت لائیک، دمکراتیک و سوسیال برای مدیریت بحران امروز، می توانند ستادهای سازماندهی قیام فردا جهت سرنگونی حکومت اسلامی و استقرار جمهوری ملی دمکراتیک ایران باشند.